Bir cuma günü bir komşuma sordum
– Nerdeydin hocanın vaazı neydi?
+ Yeşil camideydim hocam bir görsen vaiz verdi veriştirdi verdi veriştirdi bizi mest etti.
– Çok güzel dedim, peki ne dedi?
+ Ne demediki hocam çok şey dedi
– iyi de ne dedi ısrarıma komşu kemküm etti tek cümle söyleyemedi.
Dün bir arkadaşımla konuştum, malum seçim zamani, o da komşum gibi bir feryansın ettiki şaşmamak elde değil,
+ Bu adamı ordan indirmek lazım, asla başkan olmamali, %10 kesin geçmeliyiz, bu bir namus meselesi oldu. Hele bir geçelim barajı, görür onlar, bak neler yapacağız neler…. falan filan
Dedim;
– kurban o kadar heyecanlı olma, dur hele bir nefes al yahu, bogulacaksin, şimdi sakin sakin beni dinle,
– O adamı ordan indirdik yerine kim geçer? Bizden biri geçer mi yoksa erdoğan iner merdogan çıkar bizim için bir şey değişir mi?
– %10 geçtik ki geçeriz herhalde ne yapacağız?
– Anayasayı mı değiştireceğiz?
– Hükumeti mi kuracağız?
– Yoksa koalisyona mı gireceğiz? Diğer 3 ırkçı türk partisi varken?
– Federal Kurdistan mı ilan edeceğiz?
– Ne yapacağız hele kısaca anlat?
+ Hiçbir şey yapamayız, dediklerin o kadar kolay mı? dedi
– o zaman bu heyecan niye kardeşim?
+ iyi de hocam oylarımızı MHP’ye mi verelim?
Ben, Kürdün kendi meclisini inşa etmesinden yanayım, kürdlerin bir türk partisi olarak Ankara meclisine girmesi sistemin ömrünü uzatır sadece. Ben oraya oy kullanmaktan yana degilim ama illada oy kullanacaksan AKP, MHP, CHP’ye oy vereceğine HDP’ye ver oyunu. Biz HDPye karşı degiliz ancak HDP nereye koşuyor?
20.05.2015
M.Nureddin Yekta