Ondört Nisan günü benim için iki şey ifade ediyor.
Birincisi zamanın diktatör ve firavunu Saddam tarafından Güney Federal Kürdistan’da 14 Nisan 1986’da başlayıp 1989 yılı sonunda biten Kürd halkına ve onların şehirleri, köyleri, tarımı, altyapısı, yolları vs. dâhil yaşam alanlarına yönelik gerçekleştirilen soykırım harekâtı olan Enfal’dır. Saddam Hüseyin’in emriyle başlatılan operasyonlarda 183 bin kürdün katledildiğini biliyoruz. Sadece Halepçe’ye yönelik kimyasal saldırısında ise 5 bin kişi öldü, 7 bin kişi yaralandı.
Bu münasebetle Enfal’ın kürd halkına yapılan katliam olarak deĝerlendiriyor ve her 14 Nisan’da Saddam Hüseyin şahsında kürdlere katliam uygulayan tüm diktatörleri lanetle anıyoruz. Şehitlerimize de Allah’tan rahmet diliyoruz.
İkincisi ise; 14 Nisan 1984 yılında Muş ve ilçelerinden 59 İmam “Bunlar kürdleri savunuyor diye Doĝu ve Güneydoĝu’ (Kurdistan coĝrafyası) dan Karadeniz ve batı anadoluya sürüldük.
O tarihten Mayıs 1993 yılına kadar memur olarak, Mayıs 1993’ten beri de siyasi cezalı olarak öz vatanıma gidemedim.
Bu açıdan da cezai müeyyideme sebep olan ispiyoncu, işbirlikçi, rantçı, ikiyüzlülerle bana ceza kesen bütün yetkilileri lanetliyorum.
Ayrıca Kurdistan’da Enfal ve diĝer isimlerle yapılan operasyonlarda Kürd Halkına karşı gerçekleştirilen katliamları şiddetle lanetliyorum. Şehidlerimize Allah’tan rahmet diliyor saĝ kalanlarımıza da düşmanlarına kanmamalarını birbirlerini sevmelerini tavsiye ediyorum!…
14.04.2016
M.Nureddin Yekta