Hz.İdris (a.s.)
Kur'an-ı Kerîm'de adı geçen peygamberlerden biri. Peygamberler
silsilesininin ikinci halkasında bulunan İdris (a.s.) Kur'an-ı Kerîm'de adı
geçmeyen Şit (a.s)'den sonra peygamber olmuştur.
İdris (a.s) rivayetlere göre, beyaz tenli uzun boylu, geniş göğüslü, gür
sakallı idi. Yürürken adımını kısa atar, önüne bakarak yürürdü. İlk kez
astronomi ve hesap ilmini, geçmiş zamanların ilimlerini öğrenen İdris
(a.s)'dır.
Hz. İdris kavmini putlara tapmaktan şeytana ve Kabiloğullarına tarafgir
olmaktan alıkoymuş, kendisine inanan az bir toplulukla Kabiloğullarıyla
savaşmış ve onların bir çoğunu esir almıştır (bk. İbnu'l-Esir, el-Kamil, l,
62, 63). Hz. Peygamber (s.a.s) Miraç gecesinde semada Hz. İdris ile
karşılaşmış, Cebrail (a.s)'a "bu kimdir" diye sormuş. Cebrail (a.s) "Bu
İdris (a.s)'dır. Ona selam ver" deyince, Hz. Peygamber ona selam vermiştir.
Hz. İdris selama mukabele ederek "hoş geldin safa geldin salih kardeş salih
peygamber" diyerek hayır dua etmiştir (Buharî, Enbiya, 5).
Kur'an-ı Kerîm'de yer alan İdris (a.s) hakkında dört ayet-i kerime vardır.
Bunlardan ilk ikisi şu şekildedir: "(Ey Muhammed)! Kitapta İdris 'e dair
söylediklerimizi de an. Çünkü o, dosdoğru bir peygamberdi. Onu yüce bir yere
yükselttik" (Meryem, 19/56-57). İdris (a.s) hakkında nazil olan diğer iki
ayet-i kerime şu anlamdadır: "(Ey Muhammed)! İsmail, İdris, Zü'l-kifl
hakkında anlattığımızı da an; onların her biri sabredenlerdendi. Onları
rahmetimize kattık. Doğrusu onlar iyilerdendi" (el-Enbiya, 21 /85-86).
İdris (a.s) hakkında indirilen bu ayetlerden onun; peygamber, dosdoğru, yüce
bir mevkie yükseltilmiş, sabırlı, Allah'ın rahmetine kavuşmuş ve iyilerden
olmak gibi niteliklere sahip olduğu görülmektedir.
İdris (a.s)'e otuz sahife indirilmiştir. Rivayete göre, ilk defa yazı yazan
ve elbise dikip giyen odur. Ondan önce insanlar, hayvan derisi giyerlerdi.
Ayrıca üçyüz altmış sene ömür sürdüğü de söylenmektedir. İdris (a.s)'e
göklerin sırları açılmış olup Allah Teala onu diri olarak göğe kaldırmıştır
(Fif Abdu'l-Fettah Tabbar Me'al-Enbiya, l, 842).
Şamil İslam Ansiklopedisi,
M.Nureddin Yekta |