Hz. Zulkifli (a.s.)
Kur'an'da adı geçen peygamberlerden biri. Kur'an'da iki yerde
kendisinden bahsedilmektedir: "İsmail, İdris ve Zülkifl, hepsi
sabredenlerdendi. Onları rahmetimize soktuk. Şüphesiz onlar salih
olanlardandı" (el-Enbiya, 21/85, 86).
Ayette geçen "Zülkifl" adı değil lakabıdır ve "nasib ve kısmet sahibi"
anlamına gelir. Fakat burada dünyevî zenginliği değil, onun üstün
kişiliğini ve ahiretteki derecesini kastetmek için kullanılmıştır. Onun
gerçek adı hakkında çok farklı rivayetler vardır. Yahudiler O'nun,
İsrailoğullarının esareti sırasında peygamber tayin edilen ve vazifesini
Habur ırmağı yakınlarında bir bölgede yapan Hereksel olduğunu iddia
etmişlerdir. Alimlerin bir kısmı da onun Eyyûb (a.s)'ın kendisinden
sonra peygamber olan Bişr adındaki oğlu olduğunu söylemişlerdir. Fakat
bu görüşlerin hiç biri kesinlik derecesine sahip değildir.
Zülkifl (a.s)'ın peygamber olmadığı söyleyenler olmuşsa da, alimlerin
ekseriyetine göre peygamberdir ve makbul olan görüş de budur
(el-Kurtubî, el-Cami'li Ahkami'l-Kur'an, Kahire 1967, XI, 327 vd.;
el-Alusî, Ruhu'l-Meanî, Beyrut t.y., XVII, 82; el-Mevdudî,
Tefhimu'l-Kur'an, İstanbul 1991, III, 327).
Yüce Allah Eyyûb (a.s)'in kıssasını arzettikten sonra, peygamberlerinden
bazılarını anmış ve onları övmüştür. İnsanları tevhide çağıran, Allah'ın
sevgi ve övgülerini kazanan bu peygamberden biri de, Zülkifl (a.s)'dir.
Bu konudaki ayetlerin meali şöyledir:
"Kuvvetli ve basiretli kullarınız İbrahim'i, İshak'ı ve Yakub'u da an.
Biz onları ahiret yurdunu düşünme özelliğiyle temizleyip, kendimize
halis (kul) yaptık. Onlar bizim yanımızda seçkinlerden,
hayırlılardandır. İsmail'i, Elyesa'ı, Zülkifl'i de an. Hepsi de
iyilerdendir" (Sâd, 38/45, 46, 47, 48).
Taberî'de yer alan bir rivayete göre Zülkifl (a.s) Şam'da oturdu.
Oradaki halkı Allah'a inanmaya, O'na ibadet etmeye ve dürüst bir şekilde
yaşamaya çağırdı ve orada vefat etti. (et-Taberî, Tarih, Mısır 1326, I,
167).
Şamil İslam Ansiklopedisi, C.VIII, S.392-393