Dini Konular

Allah’ı sevmek

İşte gördüĝümüz dünya bu. Hep gelir geçer. Duran hiçbir şey yok. Vucudumuz fark edilmeyen daimi bir hareket içinde, altmış sene önce dünyaya gelen bir bebek, bugün dizinde derman olmayan, beli bükük yaşlı bir ihtiyar. Attıĝımız her adım, aldıĝımız her nefes bizi ölümün kapısına Ahiretin eşiĝine sürüklüyor.

Dünyada deĝişmiyen ne varki!.. Deĝişen herşey yokluĝa mahkumdur. Deĝişmiyen, yaratılmayan, doĝurmayan, doĝmayan, Ezeli, Ebedi ve hiçbir mahlukata benzemeyen, Kudreti her şeyi kuşatmış olan Büyük Yaratıcı Baki’dir, sevilmeye layıktır. O halde gönlümüzü deĝişen mevcudatın, deĝişmeyen Yaratıcısına verelim. Ondan başka, seveceĝimiz her varlık yok olacak, sevgimiz bizi aldatacaktır.

Aziz  Kardeşlerim!

Allah'ı çok seviniz. Peygamberimizin yolundan ayrılmayınız. Allah aşkıyla yanıp yakılanlar size örnek olsunlar. Dünyaya gelişimizden asıl maksat Allah'ı bilmek, sevmek ve onun buyruklarına uymaktadır.

Ama insanlar çeşitli hayat şartları altında kalıyorlar ve yaş ilerledikçe muhtelif gaileler, ruh alemimizle daha derin iç varlıĝımız arasına perde oluyor. Yaratılışımızdaki asıl gaye unutuluyor, dünyaya daldıkça dalıyoruz.

Halbuki asıl hayat bu dünya devresinden sonra başlıyacaktır. Ebedi huzura kavuşabilmek için, insanın kendisine "Arz edilen, düşünen nefis" emanetini kirletmemesi ve onun kabiliyetlerinin gelişmesine ve olgunlaşmasına çalışması lazımdır. Yani Yaratıcısını tanıyıp, tekrar ona kavuşmak aşkıyla yanıp pişmelidir. İbadeti duyarek, kalbini bütün varlıĝını Allah'a vererek, huşu ile Allah'ın huzurunda durmak, O’nu heran zikretmek gerekir. Allah'u Teala (فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ) (Fezkûrûnî ezkurkum-Bakara/152) Artik siz beni zikredinki ben de sizi zikredeyim, bana şükredin inkar edenlerden olmayın" diye emir ediyor. Zira zikir sevgiyi, sevgide aşkı celbeder, Aşk ise insan ruhunu temizler, kötü hisleri siler süpürür, ruhu göklere yükseltir.

 (أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ)(Ela bi zikrillahi tetmeinnul_qulûb-Rad/28) “Dikkat edin kalbler ancak Allah'ı anmakla huzura kavuşur. Ayeti Kerimesi bu gerçeĝi ne kadar güzel bir şekilde ifade ediyor.

Meşhur İslam kadını Rabia Adewiye birgün duasında şöyle niyaz ederdi :"Ya Rabbim, eĝer cehenneminden korktuĝum için sana ibadet ediyorsam beni cehenneminde yak, eĝer cennetini arzu ederek sana ibadet ediyorsam beni cennetinden mahrum bırak, ama yok eĝer Senin Rızan ve Cemal’in için Sana kulluk ediyorsam beni Cemal’inden mahrum bırakma ya Rabbi.”

İşte Allah’ı sevmenin nişanesi!

Konuyla ilgili bir kıssa daha anlatmak isterim. Şeyh Şibli derki; geceleri daha sakin olur diye Kabe’yi ziyaret etmek istedim. Etrafında dolaşırken baktımki köylü kılıklı ve uzaktan geldiĝi belli olan bir adam Kabe’nin yanında ellerini kaldırmış dua ediyordu. Dualarında sanki Allah’la çok samimiymiş ya da sanki bir dost ve arkadaşıyla konuşuyormuş gibi yapıyordu. Bu dikkatimi çekti ve yanına yaklaştım, sesini net duyduĝum zaman aĝlayarak şöyle diyordu. “Ey Rabbim ta uzaklardan iki defa evine, sana geldim bana birşey demeden gittim bu oldu üçüncüsü, bana bu sefer birşey demeden şuracıktan ayrılmam. Ey Rabbim acaba Seni sevdiĝim kadar Sen de beni seviyor musun?”

Hayret ettim adamın bu duasına, sanki Allah ile pazarlık yapıyordu. Adamın bu sözünden sonra Rukni Yemeni tarafından insan eline benzer bir el göründü adamın önüne doĝru uzandı ve üzerinde “Biz seni ezelden sevdik ebediyyen de seveceĝiz” yazıyordu. Adam başını o elin üzerine koydu ve düştü, el de kayboldu. Adamı kaldırmaya çalıştım, baktım adam ölmüş, sanki bana gülümsüyordu. O tebessümlü yüzüyle bir de alnında “Biz seni ezelden sevdik ve ebediyyen seveceĝiz” yazısını görünce anladımkı Allah’ı gerçekten sevmenin üstünde hiçbir şey olamaz! 

İşte gerçek müminin vasıfları. Maksat: Allah katında bir leş kadar deĝeri olmayan cihanın, bütün varından vaz geçip varlıĝı, Allah aşkında eritmektir. İşte o zaman insanlık sıfatı bizde tecelli edecektir.

Cenab-i Allah hepimizi Allah'ı hakkıyla seven kurllarından eylesin!

Selam ve dua ile