Fıkra - Mizah

Ecevit'in son arzusu ve AIDS’li adam

Basına yansıdıĝı kadarıyla Bülen Ecevit’in yaptıĝı son vasiyetinde "beni evimin bahçesine gömün" demiş. Bu ilginç vasiyet Ankara’da tartışma yarattı. Olur mu olmaz mı? İyi de neden evin bahçesi? Anlaşılan evini çok seviyor ve ölümünden sonra kimsenin o evde oturmasını istemiyor. Yoksa Karakız’ın ölümünden sonra evin müze haline getirilmesi mi isteniyor.

Adamın biri ölüm hastalıĝında yanına gelen ziyaretçilere “sormayın ben amansız AIDS hastalıĝına yakalandım, ölüyorum” dermiş. Çocukları bundan çok rahatsız olmuşlar ve sonunda dayanamayarak babasına seslenmiş biri.

“Baba sen Aids deĝilsin, neden böyle bir hastalıĝının olduĝunu söylüyorsun?”

Baba oĝlunun kulaĝına fısıldıyarak “Oĝlum ben öyle diyorumki ben öldükten sonra kimse ananıza yaklaşmasın” demiş.

Ecevit’in niyetinin ne olduĝunu bilemiyoruz, amacı evi korumak mı yoksa Karakız’ı korumak mı? Mübarek niyetlerini hep sır gibi saklardı bugüne dek. Amaç Karakız ise hiç merak etmesin „Karakız’ın son sahibi o” yok maksat ev ise, bu vasiyet T.C. kanunlarına göre uygun deĝil. Yani eşitlik ilkesine aykırıdır. T.C. kanunlarına göre "bir kişi ancak, fevkalade hal veya toplum sağlığını tehdit edecek sakıncalar bulunursa mezarlık dışına gömülebilir.” Yoksa Ecevitin öyle bir hastalıĝı mı var da halktan saklıyorlar?

Fıkra ve mizah sayfasına dönebilirsiniz!