Günümüzde çok kullanılan kelimelerden biri de ar kelimesidir. Ar kelimesi aslında kürdçedir. Ar haya demek, utanmak, sakınmak, çekinmek manalarına gelir. Haya ar'ın arapça karşılığıdır. Türklerde eskiden kullanılıyordu, yani yeni dil teorileri yerleşinceye kadar ar kelimesini haya ve bazı yerlerde de namus anlamında kullanıyorlardı. Örneğin bir vatandaş bir devlet erkanına kızdığı zaman o çok arsız biridir derken yani çok namussuzdur anlamında kullanıyordu. Ayrıca arsız kelimesi hayasız kadınlar için de kullanılıyor. Falan hanım arsızdır dendiği zaman iki manada da kullanılıyor, tabi bölgeye göre değişiyor.

Türkler ar kelimesi yerine utanmayı kullanmaya başlayınca yine zaman zaman manalar karışıyor. Örneğin Başbakan utanmaz biridir derken, acaba yani hayasız, utanmaz, arsız birimi yoksa kimseden çekinmeden istediğini söylemekten geri kalmaz anlamında mı kullanılır? Bunu ancak konu ve cümlenin yapısından anlayabiliriz. O zaman istediğin kadar yöneticilere arsız diyebilirsin, çünkü zorlandığın zaman ben günahkar anlamında demiştim der sözde kanunlardan yakanı sıyırabilirsin:))
 
Ar, kürdçede ateş anlamında da kullanılır. Yani agır kelimesinin kısaltılmışı. Bu sözcük türklerde bu anlamda kullanılmaz, eskiden kullanılmış olsa bile ben bilmiyorum.

Peki ar'in başka manası yok mu? Sadece kürdler ve türkler mi? Mesela Türkiye'de başka milletler de var. Onlara göre ar ne demektir. Türkiye'nin batısında yaşayan bir halk var, çingeneler. Çingeneler ise; ar kelimesini paklanma, temizlenme, günahlardan tamamen sıyrılma manasında kullanırlar. Örneğin cünüp biri yıkandığında ben arlandım der, yani manevi pislikten temizlendim.
Son zamanlarda tevbe edenler daha çok bu kelimeyi kullanmaya başladılar. Örneğin bizim komşu nene hacca gitmiş ve dönmüştü. Sorduk nene tevbe ettin mi? Nene "ben arlandım oğlum" demişti. Yani bütün günahlarmdan pak ve temizlendim demek istemişti. Bana göre en güzel mana da Çingenenistan'da çingeneler tarafından kullanılan manadır. Çünkü o zaman bir Başbakan, Cumhurbaşkanı, parti liderleri ya da bakanlara arsız adam diyebilirsin. Bunu derken maksadın namussuz, arsız, edepsiz, terbiyesiz de olabilir, ama başın sıkıştığı zaman benim bundan maksadım günahkar adam demek idi der, böylece hem insan suc islemekten kurtulur hem de bir doğruyu tasdik etmiş olur, zira günün bütün idarecileri günahkardır, yani arsız, arlanmamış.
Ne yapalım inşallah onlar da birgün arlanırlar.
Sevgili neneden esinlenerek bu yıl bende arlanmaya niyetlendim ya. İnşallah nasip olur ve ben de arlanırım:))
Ne mutlu arlananlara;))
Sevgilerimle