|
1971'in Nisan ayı son günleri idi. İlkokul bitiyor artık. O güne kadar nüfus cüzdanı alamamıştım. Öĝretmenimiz herkes nüfus cüzdanı çıkartsın, ona döre diplomaları yazacaĝım demişti.
Bir sabah kalktım Muş'a gittim. Nüfus müdürlüĝünde odacı olarak çalışan bir hısmımız vardı. Amcalardan birinin kayınbiraderi idi. Yanına gitim selam verdim. "Ben Haci Sado'nun oĝluyum, babamın selamı vardı, bana bir nüfus cüzdanı çıkartsın dedi.
Amca aleykumusselam dedi, adın neydi sordu.
Adım Nureddin dedim.
Odaya girdi çıktı ve dediki:
- Yeĝenim senin kaydın yok, seni bırak ananın da kaydı yok, kayıtta hala üvey anan var ve hala yaşıyor. Önce baban üvey ananın ölümünü versin sonra senin ananla resmi evlilik yapsın, daha sonra seni kayıt ederiz.
- Amca buna o kadar zamanım yok, bir hafta içinde bu cüzdanı öĝretmene vermem gerek dedim.
- O zaman ne yapalım dedi, düşündü ve "tamam seni üvey anan üzerine kayıt yaparız" dedi ve sen kaç yaşındasın sordu.
- 13-14 varım dedim.
Girdi içeri ve az sonra bir cüzdanla çıktı bana verdi. Elini öptüm, tesekkür ettim çıktım. Daha sonra kimliĝime baktım 30.04.1956 Nurettin Akova. Aslında adım Muhammed Nureddin, doĝumum da 24 Mart 1957 idi, ama kayıta öyle geçti.
Yıllar sonra mahkeme kararıyla hem annemin adını, hem kendi adımı hem de soyadımı deĝiştirdim ama doĝum tarihine dokunmadım çünkü pek önemli deĝildi. 1992'de artık kayıtlarda adım Muhammed Nureddin Yekta olarak geçti.
Şunu da yazmadan geçemiyeceĝim; Akova soyadımdan Yekta'ya geçince başım beladan kurtulmadı, öyleki adım teröriste kadar gitti! (Rabbim korusun) Neymiş soyadım kürdçe imiş! |
