Di wan rojan da, rojekê ez ji Bursayê diçûm Bandirmayê. Mirovek min, li wir memûrê dewletê bû. Dema em sarê bûsê bûn, yekê kal lê liser xwe li kêleka min ya çepê rûnişt. Ew li ber pacê û ez jî li alî hundur rûniştîbûm. Mirovek mirûzê wî ewqas xweşî min nahat. Dişibihê eskerek teqawutbûyi.
Em demek bi rê da çûn lê ne ew axivî û ne jî ez. Ta ku em hatin qeza Bursayê Karacabey. Dema em ketin bajêr, min lewha bajêr xwend ku nifûsê wê di ser 50. hezarîda bû. Ez mam ecêbmayî. Lewra min ew qeza, qezake biçûk dizanîbû. Dema cavên min bi 50 hezarî ket bê hewla xwe min got wey wey çiqas mezin e va qeza.
- Çi be? Min ev qeza ewqas mezin nizanî bu. Way bi qasî wilayetek heye.
- Min ev qeza li ser xerîtê nasdikir, min texmîna 5 an 6 hezar nifûsê dikir. Min dît ku di ser 50 hezari ra nifûs heye, loma mam ecêbmayê bibuhure.
Dûvre di nava me da ev sohbet derbas bû:
- Dêmega tu cara yeke vê qezê dibînî?
Belî cara yekem e, pêşda rêya min qet bivir nediket.
- Birarzîkî min li Bandirmayê memûr e, diçim serlêdana wî.
- Baş e birarzî. Bele ev qeza berê bajarek biçûk bû. Lê paşê ji Kurdistanê gelek kes hatin vira, loma ewqas mezin bû?
- We got Kurdistan! An min şaş seh kir?
- Na na Kurdistan. Min got Kurdistan çima şaş fêm dikî?
- Mamo Kurdistan li ku ye, min qet sehnekiribû!
- Tu Guneydoxu Anadolu û Doxu Anadoluyê nasdikî?
- Belê çawa! Min dibistan xwendiye, ez coxrafya Tirkiye baş dizanim
- Ha birarzî aha ew dera Kurdistan e!
- Ya? Dêmega navê wir Kurdistan e? Gelô hun jî, ji Kurdistanê ne?
- Na birarzî. Ez ji Kurdistanê nînim, ez tirkim û heftê sulala min tirk e. Lê ya rast navê wê herêmê di tarîxê de Kurdistan e.
- Gelo çima dewleta tirk û gelek tirk ji vî navî aciz in? Mirov newêre wî navî bîne ser zimanê xwe?
- Ha kifşe birarzî tu jî, ji Kurdistanê yî. Zanî çima ji navê Kurdistanê ditirsin?
- Lewra ewana ji hebûn û nasnama xwe şibhe dikin. Hebûna xwe di tunebûna Kurd û Kurdistanê da dibînin. Lê, xwe dixapînin.
- Ez we pîroz dikim mamo.
Lewra we got Kurdistan kes li ser we doz venake, we nake terorîst û hun mirovek rastgo ne.
Camêr li min nihêrî û keniya
- Berxê (kuzum) min, rastî bi veşartinê wenda nabin. Em qebûl bikin an nekîn navê wê derê Kurdistan e, roj hebe hemî kes jê re bêjin Kurdistan.
Belê gelî xwendevanan dema ev bûyer di serê min da derbas bû. Mixabin li Tirkiye kesî navê Kurdistanê nedanî ser zimanê xwe.
Li niha!
Belê wê ji niha şûnve herkes dibêje navê wê herêmê Kurdistan e.
Ew dera Kurdistane. Emê bêjin jî Kurdistan e, em înkar jî bikin Kurdistan e.
