|
Em îro gihîştin salvegera komkujiya bajarê
Helebçê ku wek rûpelek reş, bûyerek bextireş di dîroka Gelê Kurd da cihê xwe
girtiye. Seddamê xwînmij, qatilê mirovatiyê di 16/18.03.1988’an da, bi çek û
sîlehên kîmyavî ku ji dostê xwe yê wê demê Emerîka û ji alîkarên xwe yên
Ewropa kirîbû, komkujiyek liser Gelê me pêkanî. Di encama qetlîamê de 5000
(pênc hezar) kurd ku pirraya wan ji jin û zarokan pêkdihat, hatin kuştin û
derdorê 6000 hezar kurd jî seqet man. Jiber vê komkujiya ne mirovane û zilma
Seddam, bised hezaran Kurd terka warên xwe kirin, biserê rêya ketin, berê
xwe dan Tirkiyê û Îranê. Bi hezaran Kurd di vê rêya da, jiber nexweşî û
bêçaretiyê jiyana xwe jidest dan! Pirr mixabin ku alema mirovatiyê, yanî
hemî cîhan, Ewropa, Asya, Afrîka, Emerîka û hemî dewletên nexwe îslamî sirf
temaşe kirin, bêdeng man, mirovatiya xwe jibîr kirin! Gelê kurd liser erdê
xwe jî, di statûya penaberan (multeciyan)de nahat qebûl kirin! Di
Kurdistan’a Tirkiyê û ya Îranê de, di kampên dor têlkirî wek zîndanên
nîvvekirî hatin civandin. Birçî man, tî man, bê îlac, bê derman man!
Ev bûyera, mirov dikarê bêje bûyera qirkirina
Gelê Kurd bû ji hêla sîstema barbar, faşîst, nijadperest ya Seddam vea.
Armanc; tunekirina milletê me bû, ku va pênc hezar sal e, liser vî erdî
dijî. Dema ev bûyer qewimî, Emerîka, Ewropa û hemî dewletên nexwe îslamiyên
qudix bêdeng man. Hinek ji sazî û rêxistinên nexwe mislimanan jiber vê
bûyerê Seddam pîroz kirin, wek el-fetha Yaser Arafat! Hinek ji dewletên
rojava tew înkara bikaranîna çekên kîmyaviyên ku li Helepçê hatibûn bikar
anîn dikirin.
Wê çawa qebûl bikirina an ê’tiraf bikirina?
Lewra evan çek û sîlehan, wan dabû Seddam! Seddam jî çekên xwe liser Kurda
diceribandin!
Kurd bitenê bûn, Kurd bêkes bûn, dewleta
Kurda tunebû, perên (pol) Kurda tunebû ku di şûna Seddam û hevalbên wî da, ji wan
çek û sîlehan bistînin! Xwedî derketina li Gelê Kurd, xisar dida
berjewendiyên wan yên maddî! Çi qiymetek hebû bo wan ku Kurd têne kuştin!
Lewra emperyalîst û dîktatorên cîhanê û hevalbendên xwe, yek armancek wan
heye: “Dom kirina polîtika xwe ya mêtinkar, xwirt kirina ekonomiya xwe,
ekonomiya cîhanê û dewletên din bikin bin bandora xwe.” Evan dewletana vî
dixwestin û dixwazin. Boy vê ye ku, li cîhanê komkujî çêdibin an hinek
bûyerên din diqewimin ji wan ra ewqas ferq nake, bes bila berjewendiyên wan
xisarê nebîne!…
Bi vê minasebetê jî komkujiya Kurdan ji wan re bi fêde bû,
lewra wê dî şûna çekên ku Seddam liser Kurda ceribandibû, wê hinekên din
bifrotina wî, ji wan ra derîyê bazarê vedibû!..
Çi ecêb e ku, du sal şûnva eyni ew Seddamê qatil îja jî çû Quweyt işxal kir.
Lê vê carê ji berjewendiyên mêtinkaran re çewt hat. Hêla wan ya mirovî di cî
da werimî, rabûn ser xwe, gotin; “waaa! dibe gelo? Qey mirovatî ji cîhanê
rabûye? Dibe ku dewletek bikeve sînorê dewletek din.!” Çûn Seddam ji Quweytê
derxistin. Di halê ku bi qasî ji hezarî yeka komkujiya Kurdan jî, kes ji Quweytê nahatibû kuştin! Helbet nedihat hêvî kirin ku bi qasî li Quweytê
xwedî derketin, ewqas jî li Kurda xwedî derketina. Lewra ew bûn ku wan
Kurdistanê parçe kirin, ekonomiya me, kultura me, mafên civakî hemî talan
kirin, bi cîranên me yên tirk, ereb û farisan re rûniştin û axa me lihev
parve kirin! Dibe wan vê jibîr jî kiribin, lê Gelê Kurd dagirkerên xwe û
hevalbendên wan, alîkarên wan, kesên tiliya wan di kuştin û talankirina
kurdan de heye, tu demî jibîr nake!
Gelê Kurd bi komkujî û qetlîama naqede, ji cîhanê li ser axa xwe tune nabe!
Vêya êdî hemî cîhanê, dagirkerên Kurdistanê û qatilên wek Seddam baş fêm
kirine. Va çend qirn e ku bitev dostên xwe yên emperyalîst vê ceribandin.
Êdî li hember serhildanên Kurda neçar mane ku bûyerên wiha ne mirovane bikar
tînin û bi awakî pirr wehşî û barbar diser Gelê me de tên!..
Belê ta emperyalîst li cîhanê bijîn, wê kes an milletên bindest û mezlûm jî
hebin. Helebçe di dîroka komkujiya cîhanê da, ne herêma yekemin e û ne jî ya
dawîyê be! Helbet ta qatil û zalim hebîn wê qetlîam jî çêbin, lewra va
rengê mirovatiya emperyalîst û hevalbendên wan e! Lê gerek ev jî neyê jibîr
kirin ku “Gelek herêmên hatine komkujî kirin îro gihîştine azadiya
xwe û di şûna bomban de ew herêmana bi gulên sor xemilîne.”
Helebçe jî yek ji wan herêma ye. “Di sala 1988'n
da dixwestin Helepçê ji ernigariya cihanê rakin lê îro Ala Rengîn li ser axê
bilind e û liba dikeve.” Em hêvîdar in ku herkesek ji vê dersekê
bigre. Dibe ku Gelê Kurd hatibe kuştin û hatibe pelçiqandin lê Kurd tu demî
nabe esîrê kesî û koletiyê jî qebûl nekiriye û nake!…
Bi vê minasebetê em salvegera komkujiya Helebçê, li hemî sax û miriyên
dagirker û qatilan şermezar dikin. Komkujiya wan tu fêda neda wan, Gelê me
liser piya ye, wê rojekê liser erdê xwe yê dagerkerî da bê şibhe wê bighîje
azadiya xwe! Gelê me vê baweriya xwe tu wext wenda nekiriye û wenda nake!.
Bijî Kurd û Kurdistan bimre metînkarê dijminên me!
M.Nureddin
2007.03.11
|
