Savaşın yeniden patlak vermesi ve her gün her iki taraftan da gençlerin hayatlarını kaybetmesi doĝrusu bizi üzmektedir. 31 yılık bu savaşta bir generalin, bir bakanın, bir müşavirin, bir milletvekilinin, hatta bir emniyet müdürünün çocuĝu ölmemiştir. Hatta bunların çoĝu çocukları askere gitmesin diye saĝlam evlatlarına sakatlık raporunu alıp askere göndermemişlerdir. Ölenler ise Anadoludaki zavallı halkın ve hakeza Kurdistan‘dan yine zavallı halkın çocuklarıdır.
Savaşı başlatanlar ve bu savaştan rant saĝlayanlar, annelerin yüreklerine düşen ateşi anlayamazlar.
Böylesi bir durumda memleketin aydınına, yazarına, basınına düşen; ortalıĝı teskin etmek, barış dilini kullanmak, birlikte yaşamayı telkin etmek ve birlikte yaşamanın yolunu bulup, reçetesini sunmak olmalı.
Ne yazık görüyoruzki özellikle türk basını, yangına benzin dökmekte, savaşı desteklemekte, tv.ler asker cenazelerinde halkı galeyana getirmekte ve gittikçe iki halkın arasına kin, nefret ve düşmanlık koymaktadırlar.
Böyle devam ederse kısa bir zaman sonra (Allah korusun bizim asla arzumuz olamaz) iki halk arasında bir iç savaşın zuhur etmesı kaçınılmaz olur.
Kanaatimce daha kötü bir duruma gelmeden ortak bir yol bulunabilir: O yol da bana göre Türkiye‘de yerel idarelerin güçlendirilmesi. Anadolunun kadim halkları kürdler ve lazlara federal hakkın verilmesi, diĝer azınlıklara da azınlık haklarının tanınmasıdır.
Adil paylaşmak, eşit ve barışık yaşamak savaşmaktan kan dökmekten daha hayırlıdır!
Federal bir sistemle idare edilen Türkiye daha çok güçlenecek, hem parçalanmıyacak hem de halklar arası düşmanlık son bulacaktır.
Ümmetçiliĝi savunan müslüman kardeşlerim iyi düşünsünler. Bütün ümmeti tek bir halkın bayraĝı altında ve bir halkın dilini resmi dil olarak diĝer halklara dayatarak idare etmek mümkün olamaz. Ama herkes kendi kendini idare ederek birlik saĝlanabilir, başka şekli ben düşünemiyorumki bir çözüm de olamaz, olsa olsa geçici bir çözüm olur.
Herkesin kendisini özgürce ifade edebilecek federal sistem en iyisidir. Almanya 16 federal eyaletten meydana gelmiş bir devlettir, aynı halktan olmasına raĝmen 16 parlementosu var, her eyaletin bir sancaĝı-bayraĝı var, amblemi var, farklı kanunları var. Almanya‘da 72 dil okutuluyor okullarda kurslarda, ama Almanya hiçbir zaman bölünme korkusu yaşamıyor, neden?
Çünkü devlet vatandaşını seviyor, vatandaşta devletini koruyor, ona sahip çıkıyor.
Bu Türkiye için de geçerli bir model olamaz mı?
M.Nureddin Yekta
14.08.2015